2 කොටස.

ටක් ගාලා ලැස්ති වෙලා එන්නම් කියලා towel එකත් අරන් මම bathroom එකට දිව්වා.. ඒත් ඉතින් දන්නැද්ද කොල්ලෝ උනත් ලැස්ති වෙන්න ගියාම තමන්ට පරක්කු වෙන්නේ නැත්තම් අනිත් උන් යකාට ගියාවේ කියලනේ වැඩ.. ඉතින් මමත් ඒ ජාතියම තමයි.. :) තිලිනයත් බැන බැනම ඉන්නවා.. මොකෝ ඌ මව දාලා යන්නද.. කොහොම හරි දවල් දෙකට විතර බතුත් කාල අපි යන්න පිටත් උනා..

එහෙට යනකොට හවස 5 විතර වෙලා.. ආහ්.. කියන්න අමතක උනානේ ගියේ කොහෙද කියලා.. ගියේ තිලිනයාගේ පුංචි අම්මලාගේ ගෙදර..

අපි යනකොට එහෙ හිටියේ පුංචි විතරයි. අපි ටික වෙලාවක් ආගිය තොරතුරු කතා කර කර ඉඳලා අපිට wash එකක් දාගන්න කියලා පුංචි උයන්න ගියා..

මම wash එකක් දාගෙන ආවට පස්සේ තමයි තිලින ගියේ. ඒ වෙනකොට ටිකක් රෑ වෙලා. තරු එහෙමත් පායලා.. මම ජනේලේ උඩ වාඩි වෙලා අහස දිහා බලන් තරු රටා හොයන්න පටන් ගත්තා.. ඒක මගේ පුරුද්දක්. පොඩි කාලේ ඉදන්ම Astronomy වලට මාර ආසයි. අහස දිහා බලන් ඉන්නකොට කොච්චර දුරට අපි යනවද.. මමත් කල්පනා කර කරම ගොඩක් ඈතට ගිහින්.. ඒ නිසාම මගේ ලඟට කෙනෙක් ආව කියලවත් මට ඇහුනෙවත් දැනුනෙවත් නෑ. ඒ දැනුන පිච්ච මල් සුවඳ මම හිතුවේ සුළගේ පාවෙලා ආව මල් සුවඳක් කියලා.

ඒත් තව මොහොතක්වත් මට හිතන්න ඉඩ නොදී ආව කෙනා මගේ ඇස් දෙක වැහුවා.. ඒ කව්ද කියල මම නොදැක්කේ එයා මගේ පිටිපස්සෙන් හිටගෙන හිටපු නිසයි. 

කල්පනාවෙන් මිදුන මම මේ කව්ද කියල කල්පනා කරා.. 'තිලිනයාවත්ද.. නෑ.. ඌට කොහෙද මෙච්චර සිනිදු අත්..' ඒ අත් දෙකෙන් අල්ලගන්න ගමන් මම හිතුවා..

 "පුළුවන්ද කියන්න කව්ද කියලා.." එයා ලස්සනට ලතාවට ඇහුවා..

 මම දන්නවද ඉතින්... කවදාවත් ඒ කටහඬ අහලත් නෑ.. ඉතින් මේ කව්ද කියලා බලන්න ඒ අතින් අල්ලන්ම මම ඒ පැත්ත බැලුවා..  

හයියෝ මම කරගත්තු දෙයක්.. මාව දැක්ක ගමන් ඒ මූණේ තිබුන හිනාව සතුට ඔක්කොම නැති වෙලා ගියා.. මූණත් බෙරි කරන් මගේ අතත් ගසල දාලා එයා room එකෙන් එලියට දිව්වේ හරියට මහසෝනා දැකලා බය උනා වගේ..

උනේ මොකද්ද කියලා මටත් හිතාගන්න බැරි උනා.. මම අයිත් ජනෙල් පඩිය උඩ වාඩි වෙලා කල්පනාවට වැටුනා..

 'ලස්සන කටහඩක් එයාට තියෙන්නේ.. එයත් හරිම ලස්සනයි.. ඒත් ඒ කව්ද?'

"එනවා හලෝ.." තිලිණගේ කට හඬින් පියවි සිහියට ආව මම ඒ පැත්ත බැලුවා.. තිලින කෙල්ලෙක්ගෙ අතින් ඇදන් room එකට ආවා..