12 කොටස..

අපි campus එකට යනකොට සෑහෙන්න පරක්කු වෙලා. උදේට කාලත් නැති නිසා බඩ පණුවෝ Boxing  ගහනවා.. අපි දෙන්නා කැන්ටිමට ගිහින් පාන් භාග දෙකකට විතර වග කියලා ඉවර වෙනකොට Lectures ඉවර වෙන්නත් කිට්ටුයි.. 

මොකෙග්ගෙන් හරි note එකක් ඉල්ලගන්න ඕන කියලා හිතන් අපි ගියා ගස් පැත්තට.. මොකද හැම එකාම වගේ lectures ඉවර වෙලා නිදි ගැට අරින්න එන්නේ ගස් යටටනේ.. 

අපි දෙන්නා අනිත් උන් එනකන් ගහක් යටින් වාඩි වෙලා talk එකක් දාගෙන හිටියා.. විකාර කියව කියව ඉන්න අතරේ සීදේවී ලඟට ඇවිත් අපි දැක්කෙත් නෑ.. 

"සහන්"

"ආ.. හලෝ.. අද lectures ගියේ නෑ? මොකෝ අපි වගේ අපත වෙන්න හිතුවද?" මම වෙනුවට උත්තර දුන්නේ තිලිනයා

"ඔයාලට වෙලාවට එන්න බැරිද? ඔයාල නිසා මටත් අද lectures cut උනා.." ටිකක් මල වගේ.. එත් ඉතින් අපි කියලා මක්කා කොරන්නද..

"දැන් කොහොමද අපි නිසා ඔයාට  lectures cut උනේ?" 

ආපහු තිලිනයාම ඇහුවා.. මූ මට කතා කරන්න දෙන්නේ නෑ වගේ.. එකත් හොඳයි.. නැත්තම් මේ කොක්කේ පටලුනොත් මම කොහේ විසි වෙයිද දැනේ නෑ.. මමත් ඉතින් සද්ද නැතුව හිටියා.

"මම ඔයාල එනකන් බලන් හිටිය නිසානේ මට යන්න බැරි උනේ.."

"ආ.. බං.. කව්ද මෙයාට බලන් ඉන්න කිව්වේ?"  

ඒ පාර මේකා මගෙන් අහපි.. මම කොහොමද යකෝ ඕවා දන්නේ.. මමත් කිව්වේ lectures යන්න කියලානේ.. 

දෙන්න ඕන උත්තරේ මොකද්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව මම සීදේවි දිහා බැලුවා.. නෝන්ඩියට තව දෙක තුනක් කිව්වොත් මෙයා මෙතන ටැප් එක අරිනවා අනිවා.. මූණත් රතු වෙලා..

"මම ඉතින් කිව්වනේ අපි පරක්කු වෙනවා කියලා.. ඇයි ගියේ නැත්තේ?" පොඩි ශේප්මන්ට් එකක් දාන්න හිතන් මම කිව්වා.. ඒත් එයා කන්න වගේ මගේ දිහා බලන් ඉන්නවා.

"මචං..... උඹ සිරාවටම යන්න කිව්වද? එහෙනම් ඇයි බං මෙයා බලන් ඉන්නේ?" 

මූත් තියෙන වාචාල කමට මොකෙද්ද වගේ ඔහේ කියවනවා.. සීදෙවිගේ මූණ බලන් ඉද්දී තව තව රතු වෙනවා.. මට නිකන් මොංගල් වගේ. මෙකි මෙතන ටැප් එක ඇරියොත් විනාසයි.

"උඹ පොඩ්ඩක් කට වහන් ඉදපන්කෝ.." 

මම එහෙම කියලා හිටපු තැනින් නැගිට්ටා. සීදේවි මගේ දිහා බලලා ගස්සාගෙන යන්න ගියා.. ඇස් වල යාන්තමට වගේ කඳුළු තිබුනා.. 

"අර මොකෝ බං?"

"අර මොකෝ? තොට කෙල්ලෙක් ඉස්සරහවත් කට තියාගෙන ඉන්න බැරිද?"

"ඉතින් යකෝ joke එකටනේ කියෙව්වේ.."

"එහෙනම් දැන් ඉතින් ගිහින් නලවලා වරෙං.."

"පික්සු හැදෙයි.. උඹම පලයන්.. මම ගියාට වැඩක් වෙන්නේ නෑ.."

"රෙද්ද.. තෝ ආයිත් කෙල්ලෙක් ඉස්සරහා කටක් ඇරියොත් මම තොගේ කට කඩනවා.." මම දන්නවා මට බෑ කියලා.. ඒත් මුගේ කාටනම් සිරා වාචාලයි.. 

"හා හා.. පුළුවන් වැඩක් කියපන් බං.. දැන් ඉතින් පලයන්.."

මමත් දෙයියෝ බුදුන් සිහිකරගෙන ගියා.. මොකද මල පැනලා ගිය විදියේ හැටියට මට සෙරෙප්පු පාරක් කන්න වෙයිද කියලා sure නෑ..